In een periode van 20 jaar heb ik aan verschillende romans gewerkt. Rond 1994 heb ik me ondergedompeld in alles wat Harry Mulisch, Franz Kafka en Samuel Beckett hadden geschreven, en was hij zo onder de indruk van de hoge standaard van literatuur en verbeelding. Een jaar later begon ik met het schrijven van eendagzondergisteren. Een verhaal over twee Griekse mythische figuren Achilles en Hector. Twee vrienden. Twee vijanden. In het jaar 21994 ziet dat er opmerkelijk uit zoals onze tijd in 1994. Ik vond het heel leuk maar ... er ontbrak iets, en ik weet niet wat. Dus andere projecten begonnen en afgemaakt, en op een dag kocht ik een leeg / dummy boek om te gebruiken als een schetsboek. Maar toen raakte het me: "Behandel elke boekpagina als een leeg canvas." Ik kon de hele week niet slapen, omdat ik zo gecharmeerd was van het concept. Ik noem het: Hybrid Novel Blanco pagina <> Onbeperkte mogelijkheden Het concept is als volgt: ik behandel elke boekpagina als een leeg canvas voor een schilderij. Dus je hebt deze lege pagina en je kunt doen wat je wilt. Eén pagina kan eruitzien als een stripboek. Als een scenario. Een libretto. Een gedicht. Of film-stills .. Een raadsel. Of gewoon een raadsel Ik heb een kast vol met ontwerpen voor deze hybride romans, met heel veel verschillende letterontwerpen, foto-mash-ups, tekeningen, krabbels, essays en meer dan honderd pagina's met poëzie. Ik kan doen wat ik wil! pièce de résistance en Magnum opus zijn woorden die blijven opduiken over deze projecten, omdat ik alle verschillende kunststijlen die ik aan het doen ben, die echt geen grenzen kent, kan combineren.